De herfst is weer begonnen

Tegenwind

Toch herinner ik me ook momenten van stevige tegenwind. Zoals die keer dat ik van Den Haag naar Texel fietste: kou, regen en hevige wind tegen maakten elke meter een strijd. Met paarse lippen, bleek bekkie en gevoelloze vingers en tenen, was de verleiding groot om op te geven. Eén telefoontje had me immers bij een warme douche en een bord eten kunnen brengen. Maar dankzij twee vrienden die met mij meefietsten en me erdoorheen sleepten, haalde ik het toch.

Ook thuis hebben we de afgelopen jaren onze portie tegenwind ervaren. Soms in de vorm van een pijnlijke gebeurtenis, soms door onbegrip of verdriet. Flinke stoten tegenwind. Meer dan eens waren we geneigd het bijltje erbij neer te gooien. Maar juist in die tegenwind ontdekken we dat we in goed gezelschap verkeren.

Van alle tijden

De eerste generaties volgelingen van Jezus kregen meer dan genoeg tegenwind te verduren. Rouw, verlies, verdriet, verraad en onbegrip waren ook Petrus, Maria, Johannes, Jakobus, Martha en Andreas niet vreemd. Het boek Handelingen staat vol van dit soort ervaringen. Neem bijvoorbeeld Handelingen 11:19-30. Geen spectaculair verhaal op het eerste gezicht, maar toch revolutionair.

Deze mensen waren niet ‘één telefoontje verwijderd’ van comfort en gemak. Ze wisten dat hun leven met een paar keuzes een stuk eenvoudiger zou kunnen worden. Toch kozen ze ervoor om Jezus te volgen, omdat Hij het waard was. Te midden van ontworteling, op de vlucht voor geweld, niet wetend of hun vrienden of familie nog leefden, besloten ze goed nieuws te zijn voor anderen. Daarmee lieten ze zien dat hun geloof niet alleen bestond uit ‘halleluja-momenten’ en bergtoppen, maar ook uit diepe dalen met echte levensvragen.

En ze gingen nog verder: ze hielden het goede nieuws niet voor zichzelf of hun eigen volk, maar deelden het met iedereen. Toen velen Jezus gingen volgen en er een bezoek vanuit Jeruzalem kwam, werd deze nieuwe gemeenschap, samen met Saulus en Barnabas, voor het eerst ‘christenen’ genoemd: ‘mensen die van Christus, de Gezalfde, zijn‘.

Kort daarna kregen zij de kans om te laten zien wat dit betekende. Toen het bericht over een hongersnood hen bereikte besloot deze multi-etnische groep nieuwe christenen belangeloos te geven aan de kerk in Jeruzalem, mensen die ze nooit hadden ontmoet en waarschijnlijk ook nooit zouden ontmoeten. In een tijd waarin ‘eigen volk eerst‘ de norm was, kozen zij voor vrijgevigheid. Ondanks hun eigen onzekerheden gaven ze, zonder iets terug te verwachten. Dat was nog nooit eerder in de geschiedenis vertoond.

Een nieuwe generatie christenen deed wat ondenkbaar was, vaak tegen de stroom in. En toch voelden zij de Wind, Pneuma, Grieks voor wind, Geest en adem, in de rug.

Investeren in jongeren

Dit inspireert mij elke dag opnieuw: om me te laten meevoeren door Gods Geest en om nieuwe generaties te bekrachtigen goed nieuws te zijn in deze wereld. Daarom investeren we ook dit jaar weer in jonge leiders bij de School voor Jonge Leiders, Royal Adventure en RAW.

Heel eerlijk: ik droom ervan dat mensen in Nederland staan te juichen wanneer ze horen dat er een christen naast hen komt wonen, omdat dat goed nieuws betekent. Want als wij meebewegen met de Geest, worden wijzelf ‘goed nieuws’ in de woorden die we spreken en de daden die we doen.

Zullen we samen kiezen om de wind in de rug te zijn voor nieuwe generaties? Want zij vinden telkens weer nieuwe manieren om hun leeftijdsgenoten te bereiken, manieren die wij ons nu nog niet eens kunnen voorstellen.